Nadia
Nadia is een dansvoorstelling van Amira al Rawi. De voorstelling is vernoemd naar haar overleden moeder. Zij is als vluchteling naar Nederland gekomen, waar zij als alleenstaande moeder haar weg heeft moeten vinden. Dit verhaal is voor Amira de bron van inspiratie geweest voor de voorstelling.
Omgekomen bij auto ongeluk
In 1996 vluchtte de moeder van Amira van Irak naar Nederland. Als gevolg van huiselijk geweld scheidden de ouders van Amira. Amira werd hierna alleen door haar moeder opgevoed, die ondertussen haar studie probeerde af te maken. In 2006 komt haar moeder om bij een auto ongeluk en maakt Amira voor het eerst kennis met het gezin van haar tante en oma, die speciaal voor Amira en haar broer uit Irak komen om voor hen te zorgen.
Gedwongen volwassen worden
Hier begint voor Amira een nieuwe levensfase over gedwongen volwassen worden, onbeantwoorde vragen, opgroeien tussen twee culturen in en zelfstandig je weg vinden in de Nederlandse maatschappij. In de voorstelling Nadia gaat Amira in gesprek met haar herinneringen en trauma’s. De Oosterse invloeden zijn duidelijk herkenbaar in de voorstelling.
Landelijk doorbraak
Amira heeft de voorstelling gemaakt onder begeleiding van choreograaf Shailesh Bahoran. De voorstelling was te zien bij het festival Delft Moves in Theater de Veste, tijdens de Mooi Weer Spelen en op de Parade. Deze laatste plek betekende de landelijke doorbraak van Amira, met een lovende recensie in de Volkskrant. Vanuit de stichting DelftsPeil hebben we haar ondersteund met het zoeken van financiering en in het proces.
“Aanvankelijk bedient Al Rawi zich in Nadia van een klassiek Arabische danstaal: sierlijk, esthetisch, ingetogen. Maar al snel komt ze in de knel. Ze drukt heupen en billen tegen het glas, of werpt zich er woest tegenaan. Ze zoekt meer bewegingsvrijheid, en vindt die uiteindelijk buiten haar kooi, terwijl ze nog steeds, voorzichtig, dicht langs het glas blijft schurken.”
In de media
- Volkskrant (09.08.2018): Amira al Rawi onderzoekt en bevraagt vrouwelijke rolpatronen in verschillende culturen in een zoektocht naar haar eigen identiteit.
- Theaterkrant (16.01.2023): Een laatste moeder-dochter dans zonder eind
Looptijd: 2017 – 2018